Parodontitis is iets waar je zelf erg weinig schuld aan hebt. Het zit meestal 'gewoon' in je gestel. Als je tandarts het dan ook niet echt in de gaten heeft (pockets), waardoor je op een gegeven moment helemaal gaar wordt van de pijn in je mond, kom je uiteindelijk bij een mondhygiëniste terecht, die bij mij de eerste paar behandelingen onder verdoving moest doen. Ondanks bezoek aan haar elk half jaar, begonnen mijn kiezen langzaam één voor één uit te vallen. Toen ik voelde dat mijn voortanden aan de beurt waren, had ik er genoeg van. Via een vriend die weer een tandarts kende die inmiddels met pensioen was, na een gesprek met hem tot de conclusie gekomen dat er echt niets aan te doen was en dat het niet tegen te houden was en besloten om alles (nou ja alles, in principe alleen mijn voortanden, snijtanden en anderhalve kies) eruit te laten halen.
Dat noodgebit is echter bedoeld voor de eerste paar maanden, waarna het definitieve kunstgebit aangemeten zou moeten worden. Dit alles wordt in principe vanuit de basiszorg vergoed trouwens (noodgebit en kunstgebit dan, het trekken en verdoving en dergelijke moeten wel betaald worden als je geen tandartsverzekering hebt).
In mijn geval heeft de tandarts er hevig met de pet naar gegooid wat dat noodgebit en het vervolg betrof en wilde hij mij eigenlijk helemaal niet aan een definitief kunstgebit helpen. Hij probeerde me over te halen om implantaten te nemen, maar dat zag en zie ik om diverse redenen helemaal niet zitten.
Momenteel wordt er weer een nieuw kunstgebit aangemeten (van de basiszorg mag je maximaal 1x in de 5 jaar een volledig nieuw gebit), en ik zie nu alweer op tegen de periode nadat ik dat nieuwe gebit uiteindelijk heb. Diverse ritjes naar de tandtechnieker om drukplekjes en dergelijke weg te laten halen. Dus het advies om ondanks alle pijn toch dat gebit in te houden, is niet het juiste advies wat mij betreft. Het noodgebit moet je wel de eerste paar dagen absoluut inhouden, dus zorg dat je veel vloeibaar voedsel in voorraad hebt, want iets anders gaat echt niet lukken.
Alles hangt af van je tandarts en wat voor 'relatie' je met hem/haar hebt. Na een jaar had ik het helemaal gehad met hem, en inmiddels zit ik alweer 10-13 jaar bij een andere die me prima bevalt.
Als je meer wilt weten, geef maar een gil. Maar hou alsjeblieft op met jezelf de schuld geven, want dat is absoluut onzin.